Gözlerine iyi bakın, maktuller ile göz teması önemlidir.

O gün orada suçsuz yere 34 genç bombalanmıştı.

O gençlerin tek derdi vardı. Evlerine ekmek götürmek.

Eşek sırtında kaçakçılık yapıyorlardı. Çünkü hayat onlara başka bir seçenek bırakmamıştı.

F16’lar geldi ve onları paramparça etti.

Yanlış istihbarat dendi.

Peki yanlış istihbaratı kim vermişti? Üzerinden 4 yıl geçti ve olay bir türlü aydınlatılamadı.

Bir tek kişi bile görevinden alınmadı ve cezalandırılmadı.

Evladını yitiren anne feryat ediyor ve diyor ki; ağlamaktan gözlerimden yaş gelmiyor artık…

O gün orada ölen bakan çocuğu olsaydı ne olurdu?

Peki sizin çocuğunuz olsaydı yine böyle sessiz kalır mıydınız?

Bakan çocuğu olsaydı farklı olurdu diyorsanız Hükumette bir problem var demektir.

Yok, eğer katledilen kendi çocuğumuz olsaydı farklı davranırdık diyorsanız sizde bir problem var demektir.

4 yıl geriye gitmeye gerek yok.

Bakın Cizre’den feryatlar yükseliyor.

Anneniz sokak ortasında vurulsa ve cenazesi 7 gün boyunca sokak ortasında beklemek zorunda kalsa ne yaparsınız?

Ya da bir kör kurşunla öldürülmüş kızınızın cenazesini defnedemeyip günlerce derin dondurucuda saklamak zorunda kalsanız?

İşte o zaman tepkim farklı olurdu diyorsanız hem insanlığınızdan bir şeyler kaybetmişsiniz, hem de ülke zaten bölünmüş demektir.

Gerisi laf ü güzaf.

Aşağıya 4 yıl önce parçalanan 34 gencin fotoğrafını koyuyorum. 

Gözlerine iyi bakın. Maktuller ile göz teması önemlidir. 

Bu göz teması içimizde unuttuğumuz bir şeyleri hareketlendirebilir belki.

Erkam Tufan Aytav