Evet itiraf ediyorum!

Türkiye’nin bu hallere düşeceğine hiç ihtimal vermezdim. İnanın aklımın ucunda bile geçmezdi.

İnsan hakları ve onurunun bu kadar göz ardı edilebileceğine,

Demokrasinin bu kadar kolay askıya alınabileceğine,

Hırsızlıklara ve namussuzluklar karşısında sessiz kalınabileceğine,

Hapisler, işkenceler, mallara el koymalar, gasplar karşısında bırakın karşı çıkmayı alkışlanabileceğine,

İnsanlığın bu kadar bitebileceğine,

Vicdanların dumura uğrayacağına,

‘Müslümanım’ diyen insanların bu kadar vahşileşip barbarlaşacağına inanın hiç ihtimal vermezdim.

İhtimal vermezdim çünkü bu kadar yıllık demokrasi tecrübemiz ve kazanımlarımız asla buna izin vermez diye düşünürdüm.

Meğerse demokrasi adına bütün kazanımlarımız sabun köpüğü gibiymiş. Hepsi birden uçup gidiverdi.

Yargısından askerine, polisinden iş dünyasına, üniversitelerinden sendikalarına, medyasından aydınlarına, cemaatlerden, tarikatlara kadar Reis diye bildikleri birinin peşine takıldılar.

Kimi aklını yitirmişlikten, kimi menfaatinden, kimi de korkusundan...

Tam bir cinnet hali bu.

Adeta bir kabus.

İktidar demokrasinin bütün kurumlarını yerle bir ederken, muhalefette ise hiç bir ümidin olmaması kabusu derinleştiriyor.

Türkiye tarihinin en karanlık günlerini yaşıyor.

Halen hapiste olan Ahmet Altan’ın Türkiye için yaptığı bir benzetme vardı.

Derdi ki, biz ülke olarak yer yer jumping yapıyor gibiyiz.

Yüksekten tepe üstü atlıyoruz, ama tam kafa üstü çakılacak iken ayağımıza bağlı olan esnek halat bizi birden yukarı çekiyor. Sanki sihirli bir el bizi uçurumun eşiğinden kurtarıyor.

Ama inanın bu sefer böyle olmayacak.

Evet ne yazık ki olmayacak.

İşid ile tehlikeli ilişkiler içerisinde olan,

Kara para ve yasa dışı silah ticareti yapan,

Meclisin üçüncü büyük partisinin başkanını ve vekillerini hapse atan,

Kürtleri ayaklandırmak ve iç savaş çıkarmak için elinden geleni yapan,

Ortadoğu gibi iğneni fıçının içine girmeye ve savaşmaya can atan,

Hapishanelerde işkence ile muhaliflerini öldürten bir Reis var bu ülkenin başında.

İktidarda kalmasını bütün bunlarda gören bir zihniyete sahip ne yazık ki.

Ülke olarak yine jumping yapıyoruz ama bu sefer ayağımıza bağladığımız halatın ipi kopuk.

Yeni Türkiye!

Büyük Türkiye!

Yeniden Osmanlı!

Çok yaşa reisimiz!

Çok yaşa halifemiz!

Naraları ile tepe üstü çakılmaya maalesef çok az kaldı.